شاه ولی الله رحمه الله در < ازاله الخفا > می فرماید : وفی الجمله طریق مشاورت در مسایل اجتهادیه و تتبع احادیث از مظان (محل گمان ) آن گشاده شد مع هذا بعد عزم خلیفه برچیزی مجال مخالفت نبود و بدون رأی استطاع خلیفه ، کاری را مصمم نمی ساختند . لهذا در این عصر اختلاف مذهب وتشتت آراء واقع نشد وهمه بر یک مذهب متفق وبر یک راه مجتمع وآن مذهب خلیفه ، ورأی او بود روایت حدیث و فتوا وقضاء ومواعظ مقصور بود در خلیفه . ( ازاله الخفا . مقصد دوم )
علامه بن قیم رحمه الله شاگرد ارشد علامه بن تیمیه رحمه الله در اعلام الموقّعین نوشته ونیز در سنن دارمی منقول است که حضرت عمر رضی الله عنه این قانون را مقرر کرده بود که : در هر مسئله که حدیثی دستیاب نشود باید در آن مسئله بر فتاوای حضرت ابوبکر صدیق رضی الله عنه عمل کرده شود واگر فتوایی ازاو در این مورد پیدا کرده نشود . باید به مشورت علمای صحابه رجوع کرده شود .
حال از این فیصله حضرت عمر رضی الله عنه اهمیت وضرورت تقلید شخصی را که تقلید از یک شخص ویک امام است دریافت باید کرد . توجه نمایید با وجود اینکه خود حضرت عمر رضی الله عنه ودیگر صحابه رضی الله عنهم محدّث ، فقیه ، مجتهد وجامع تمام کمالات بودند . باز هم مسایل را خود سرانه از آیات واحادیث نگرفته و عمل نکردند . بلکه خودشان وصحابه رضی الله عنهم را برتقلید فتاوای حضرت ابوبکر صدّیق رضی الله عنه لزوما مقیّد نمودند وبه عمل ( کردن در مسایل ) فروعی ( به قول ) یک امام تاکید فرمودند .
( بنقل از فتاوای منبع العلوم کوه ون ج 3 ، ص 205 تالیف مولانا شهید محمد عمر سربازی رحمه الله )